Z okresu średniowiecza, do dziś zachował się zespół zabytków z
późnego średniowiecza (w znacznym stopniu odbudowane i zrekonstruowane).
Zachował się układ urbanistyczny z regularnym układem ulic i centralnie
położonym rynkiem. W jego obrębie gotycka archikatedra (wcześniej fara staromiejska i kolegiata) Świętego Jana Chrzciciela,
wielokrotnie rozbudowywana, przebudowywana, po ostatniej wojnie
zrekonstruowana w stylu gotyku mazowieckiego. Wewnątrz ocalał
późnogotycki krucyfiks
z początku XVI wieku, ponadto fragmenty wystroju (m.in. kaplica
Baryczkowska) z XVII i XVIII wieku. Miejsce pochówku książąt
mazowieckich, królów, prezydentów i ważnych osobistości Polski (m.in. Stanisław August Poniatowski, Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski, August Hlond, Stefan Wyszyński). Obok barokowy dawny kościół Jezuitów, z najwyższą na Starówce wieżą. Ponadto dawny kościół Augustianów pw. Św. Marcina, przebudowany w XVIII wieku w duchu baroku.
Na terenie Starego Miasta powstawała zwarta zabudowa dla miejskiego
patrycjatu, z XV-XVIII wieku charakteryzująca się spójnością form
architektonicznych. Tworzą ją kamienice, głównie trzy- i
cztero-kondygnacyjne z trzema traktami wewnątrz i dwu-, trój- i
czteroosiowymi elewacjami z prostokątnymi oknami i ozdobnymi portalami
(wiele z nich ocalało zawieruchę wojenną). Ponadto kamienice
charakteryzują się wysokimi dachami z lukarnami
na poddaszu, ponadto część z nich dodatkowe nadbudówki (tzw. latarnie)
służące do oświetlenia schodów mieszczących się w środkowym trakcie.
Część elewacji kamienic zachowała dekorację elewacji. Najwięcej tego
typu dzieł znajduje się przy Rynku Starego Miasta (m.in. kamienice Winklerowska, Fukierów, pod Świętą Anną, Falkiewicza, Baryczków, Długoszowa) oraz przy innych ulicach np. kamienice Pod Okrętem, zespół kamienic przy ulicy Kanonia.
Stare Miasto otoczone jest murami obronnymi (XIII-XVI wiek) z basztą Prochową i Barbakanem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz