Bazyliszek (gr. basiliskos, łac. regulus), czasem nazywany królem węży – mityczne stworzenie, pojawiające się w legendach, podaniach i bajkach wielu narodowości (także w Polsce).
Bazyliszek, wykluwający się z jaj, które składają siedmioletnie
koguty, a następnie wysiadywany 9 lat przez ropuchy lub węże, może żyć
wiele wieków. Według innych legend bazyliszek jest stworzeniem, które
rodzi się raz na 100 lat z jaja złożonego przez koguta. Wyglądem przypomina olbrzymiego węża, kojarzony jest także z jaszczurką.
Może osiągnąć do piętnastu metrów długości. Żywi się wszelkiego rodzaju
ssakami, ptakami, a także większością gadów. Jest śmiertelnym wrogiem
pająków. Do obrony służą mu kły oraz wręcz toksyczny oddech, przede
wszystkim jednak znany jest ze swojego spojrzenia – kto spojrzy mu w
oczy natychmiast zmienia się w kamień. Fakt ten w legendach był
powszechnie wykorzystywany: bohater podstępem zmuszał bazyliszka, aby
ten spojrzał w lustro lub w inny przedmiot, w którym może ujrzeć swoje
odbicie, aby uśmiercić gada. Naturalnym czynnikiem, który może
doprowadzić do śmierci bazyliszka jest pianie koguta. Zabić mogła go
również łasica swoim zapachem.
Pliniusz Starszy w Historii naturalnej
opisywał bazyliszka jako węża z jaśniejszą plamą na głowie w kształcie
korony, później uważano również, że jest to czworonogi kogut, w koronie,
o żółtym upierzeniu, ze skrzydłami, ogonem węża, zakończonym hakiem lub
drugą kogucią głową.
Ponieważ bazyliszek zabijał wszystkie stworzenia, żył na pustyni.
Pliniusz twierdził nawet, że jego spojrzenie rozsadza kamienie i wypala
zieleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz