Wraz z transformacją ustroju w kraju odrodził się warszawski
samorząd. Po wielu publicznych dyskusjach 18 maja 1990 Sejm uchwalił
ustawę o ustroju Warszawy. 27 maja w demokratycznych wyborach
samorządowych mieszkańcy Warszawy wybrali swoich przedstawicieli do
siedmiu gmin-dzielnic. Na prezydenta Rada m.st. Warszawy wybrała urbanistę Stanisława Wyganowskiego, który pełnił już tę funkcję od 27 stycznia 1990 na mocy decyzji premiera Tadeusza Mazowieckiego. Warszawa po 56-letniej przerwie uzyskała szansę rozwoju zgodnego z wolą swoich mieszkańców.
W dniu 25 marca 1994 Sejm uchwalił następną ustawę o ustroju miasta
stołecznego, wprowadzającą w stolicy podział na 11 niezależnych gmin, a
największa z nich – gmina Warszawa-Centrum
– dzieliła się dodatkowo na 7 dzielnic. Władzę stanowiącą prawo i
kontrolną stanowiło 19 rad: Rada Warszawy, 11 rad gmin i 7 rad dzielnic,
do których wraz z wejściem w życie w 1999 reformy podziału administracyjnego kraju i utworzeniem powiatu warszawskiego doszła kolejna – rada powiatu.
Po kolejnej nowelizacji tzw. ustawy warszawskiej
z 2002 Warszawa stała się jednolitą gminą na prawach powiatu,
składającą się z 18 jednostek pomocniczych – dzielnic. Prezydent
Warszawy jest odtąd wybierany nie przez Radę m.st. Warszawy, ale w wyborach bezpośrednich, przez mieszkańców. Pierwszym prezydentem wybranym w ten sposób i pełniącym tę funkcję w nowym ustroju miasta był Lech Kaczyński.
Zakres działania władz miasta, władz dzielnic i zasady gospodarki finansowej określa Statut m. st. Warszawy, przyjęty przez Radę Warszawy w dniu 10 stycznia 2008.
Warszawa jest członkiem Związku Miast Polskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz